Dziękczynienie to istota naszej wiary - tak więc 11 września  diecezja łomżyńska pod przewodnictwem Księdza Biskupa Janusza Stepnowskiego, zgromadziła się w zuzelskim Sanktuarium, aby uroczystym Te Deum wyrazić wdzięczność Bogu za beatyfikację Stefana Kardynała Wyszyńskiego oraz tegoroczne plony.

Chociaż pogoda nieco utrudniła świętowanie /obficie padający deszcz przeorganizował wcześniejsze plany celebry przy ołtarzu polowym/ to atmosfera modlitwy, w wypełnionej świątyni, przenikała serca radością i wdzięcznością.

Do Zuzeli przybyli przedstawiciele parafii z całej diecezji z pięknymi, misternie wykonanymi wieńcami – można powiedzieć dziełami sztuki oraz bochnami chleba upieczonymi z tegorocznych zbiorów. Każdą delegację witał i błogosławił Ksiądz Biskup, okazując tym samym wielki szacunek dla niełatwej przecież pracy rolników, a tak przedziwnie złączonej z Bożą „działalnością”.

Kustosz sanktuarium ks. kan. Jerzy Krysztopa, witając wszystkich przybyłych na uroczystość, wyraził wdzięczność Księdzu Biskupowi za ustanowienie przed rokiem Sanktuarium Błogosławionego Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Zuzeli, pierwszego w Polsce i na świecie, Sanktuarium dedykowanego Prymasowi Tysiąclecia. Starostowie dożynek - Państwo Wioleta i Michał Godlewscy z Godlewa Wielkiego /parafia Zuzela/ prosząc Księdza Biskupa o błogosławieństwo chleba i modlitwę, przywołali słowa Prymasa wyrażające Jego wielkie przywiązanie do ziemi ojczystej i pracy na roli.

Centralnym momentem uroczystości była Eucharystia, której przewodniczył i homilię wygłosił Pasterz diecezji łomżyńskiej. Kazanie Księdza Biskupa i powitanie Księdza kustosza dostępne są na stronie Radia NADZIEJA: TUTAJ. Oprawę muzyczną zapewnił Chór Diecezjalnego Instytutu Muzyki Kościelnej w Łomży.

Uroczystości zuzelskie pięknie połączyły dziękczynienie Bogu za beatyfikację naszego Świętego Rodaka i tegoroczne plony, jednocząc całą diecezję na wspólnej modlitwie, bo jak mówił Prymas Wyszyński (…) jeśli z ziemi uczciwie zbierzemy chleb, to starczy dla Boga na hostię świętą i dla braci na pożywienie. Niech tylko ci co pracują na ziemi mają wiarę, niech potrafią się modlić (…) Stefan Kardynał Wyszyński, Zagon Polskiej Ziemi, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 2003, str. 211

U.Sarna

GALERIA

Wybrane myśli Błogosławionego Stefana Kardynała Wyszyńskiego podkreślające niezwykłą godność codziennego trudu mieszkańców wsi:

(…) Wdzięczne serc kierują was dzisiaj z zagród i pól do Domu Ojca, aby przedstawić owoc pracy i błogosławieństwa Bożego – plony rolne. (…) Ziemia wydała owoc czasu swego. Słuszną jest więc rzeczą, że przychodzicie dzisiaj tutaj, przed tron Boży, do Ojca, który wie, że tego wszystkiego co będziecie jedli i pili, czym byście się odziewali, pilno potrzebujecie.

Oto pobudki, które was, dzieci Boże, ożywione żywą wiarą, kierują dzisiaj z przepięknymi wieńcami żniwnymi przed ołtarze Pańskie. Pragniecie je pokazać Bogu, aby przez to dać wyraz głębokiej wierze, że wprawdzie człowiek wrzuca nasienie, ale przyrost i pomnożenie daje sam Bóg. Potrzeba więc nieustannie – nawet i w czasach dzisiejszych, w czasach postępu techniki rolnej – Bożego błogosławieństwa.  

(…)Trzeba pokornie pochylić się nad matką żywicielką – ziemią. Trzeba jej łono miłośnie rozorać pługami. Trzeba ją ucałować, jak całował ją umierający na zagonie Boryna. Trzeba z wielką czcią chodzić po Bożej ziemi, bo z tej Bożej ziemi jest zboże. A sam wyraz wskazuje, że zboże oznacza wzięte z Bożego. Chociaż jest z pracy ludzkiej, pochodzi jednak od Boga. Słusznie więc Chrystus nazwał Ojca swojego Rolnikiem, Oraczem: Pater meus agricola est – Mój ojciec jest rolnikiem Oraczem. Staje więc Chrystus na czele wielkiej rolniczej rzeszy żywicieli, która pochyla się pokornie nad ziemią żywicielką, aby wziąć z niej to, co jest z Bożego, a co nazywa się zbożem. (…)

Kazanie wygłoszone podczas dożynek w Łowiczu 30.08.1970 r. w: Stefan Kardynał Wyszyński, Zagon Polskiej Ziemi, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 2003, str. 36,37,38.

Dzieci kochane! Chyba największą naszą radością na ziemi jest świadomość, że Bóg błogosławi tej ziemi. Jakże trzeba czuwać nad tym, by cenić ziemię. (…) Ziemia błogosławiona jest największą wartością naszej Ojczyzny, darem Bożym rodzącym chleb. Musimy bardzo za to dziękować. (…) Musimy dbać o to, aby dary ziemi nie niszczały, ale były w pracy ludzkiej należycie uszanowane, a później po Bożemu użyte. Chciejmy czuwać aby Polska, pod opieką Matki Boga Człowieka, była już przedsionkiem nieba. 

Kazanie U stóp Niewiasty Obleczonej w słońce, wygłoszonego na Jasnej Górze, 15 sierpnia 1974 r., w: Stefan Kardynał Wyszyński, Zagon Polskiej Ziemi, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 2003, str. 72-73